Zou er nog ergens in het heelal leven zijn of zijn wij de enigen? Dat is een vraag die veel mensen zich stellen. Als er leven elders is, hoe zou het er dan uit kunnen zien? Zoals de marsmannetjes in stripfiguren met antennes in plaats van oren, of misschien wel heel anders: bijvoorbeeld reusachtig zwevende ballen slijm, of misschien nog veel gekker. We weten het gewoon niet.
Toch kunnen we uit het ontstaan van het leven op aarde al veel te weten komen over de noodzakelijke voorwaarden voor leven en niet alleen voor aardachtig leven! Er zijn op aarde levensvormen gevonden die wel heel bijzonder zijn en die aantonen dat zelfs onder extreme omstandigheden leven zich kan ontwikkelen. Als we die kennis nu eens toepassen op planeten?

De laatste jaren is het mogelijk om met heel speciale instrumenten te zoeken naar planeten bij andere sterren, zogenaamde exoplaneten. Daarvan zijn er nu al meer dan vijfduizend ontdekt! Dit doet vermoeden dat rondom de meeste sterren planeten draaien. Dan zijn er alleen al in ons melkwegstelsel honderd miljard exoplaneten! Een aantal van de ontdekte planeten zit in de “levens-zone” van hun ster: niet te dichtbij en niet te ver weg zodat er water kan zijn, en dan zou er ook leven kunnen zijn. De ontwikkelingen gaan razendsnel. Het is nu zelfs mogelijk om de samenstelling van de dampkring van exoplaneten te onderzoeken om te zien of er een teken van leven is. Daarbij is met de James Webb en ALMA telescopen water ontdekt in de dampkring van exoplaneten.

Prof. Lamers zal op een begrijpelijke wijze en met veel mooie beelden laten zien wat we weten over het ontstaan van leven op aarde en vertellen over de zoektochten naar exoplaneten en leven in het heelal.

Daarbij komen ook de allernieuwste ontdekkingen ter sprake.

Maandagavond 18 december aanstaande bent u vanaf 20:00 van harte welkom in het Marnix College, Junior Lokatie, Prins Bernhardlaan 25, 6713 MA Ede. De lezing is gratis voor leden van Astra Alteria. Voor niet leden zijn de kosten € 6,00.

Henny Lamers in 2020. (c) Droso123 via Wikimedia (CC BY-SA 4.0)

Henny. J.G.L.M. Lamers (Huissen, 1941) studeerde natuurkunde en sterrenkunde in Nijmegen, Utrecht en Princeton (USA). Hij is emeritus hoogleraar “Astrofysica en Ruimte Onderzoek” aan het Sterrenkundig Instituut van de Universiteit Utrecht.

Zijn onderzoeksterrein bestrijkt vele facetten van ster-evolutie, sterwinden en massaverlies. De laatste jaren doet hij onderzoek met de Hubble Space Telescope naar botsende melkwegstelsels. Hij publiceerde meer dan 400 wetenschappelijke artikelen in internationale vak-tijdschriften en meer dan 25 artikelen voor leken. Hij is de auteur en editor van zeven boeken.

Van 1978 tot 1990 was hij jaarlijks gasthoogleraar aan de Universiteiten van Colorado en Wisconsin. In 1989 was hij Brittingham-honorary-professor van de Universiteit van Wisconsin in Madison. Sinds 2004 is hij gastdocent aan de Universiteit van Washington in Seattle. Van 1992 tot 2000 was hij jaarlijks visiting scientist aan het NASA Goddard Space Flight Center in Washington en het Hubble Space Telescope Institute in Baltimore.

Hij was lid en voorzitter van de selectie commissie voor het waarnemingsprogramma voor sterren met de Hubble Space Telescope en lid van een NASA-advies commissie voor de toekomst van de Hubble Space Telescope. Hij was 4 jaar adviseur van het Belgische Nationale Fonds. Hij is gekozen tot lid van de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen.

Behalve in Nederland, gaf hij ook colleges in de Belgie, Italie, USA, Brazilie, Chili, en Korea. In 2003 werd hij door studenten gekozen als de beste docent van de Faculteit Natuur en Sterrenkunde en genomineerd voor “docent van het jaar” van de Universiteit Utrecht. Hij was 5 jaar lang voorzitter van de Minnaert Commissie voor popularisatie van de Sterrenkunde in NL. Hij gaf meer dan 350 populaire lezingen over sterrenkunde voor leken in binnen- en buitenland.